Czynnikiem ryzyka jest wszystko  to, co zwiększa szansę zachorowania na raka. Na zmniejszenie niektórych czynników ryzyka mamy wpływ ( np. palenie papierosów) ale nie na wszystkie ( wiek, obciążenia rodzinne)  Pomimo,  że czynniki ryzyka mogą mieć wpływ na rozwój raka, w większości nie mogą bezpośrednio jego wywołać. Mając świadomość istnienia tych czynników i narażenia się na nie , istotnym jest by przekazać to lekarzowi prowadzącemu.

Prawdopodobnymi czynnikami ryzyka potwierdzonymi w licznych badaniach są:

• występowanie w rodzinie zachorowań na jajnika ( związane z mutacjami BRCA1 i BRCA2 - stwierdzanymi u ok. 15% pacjentek z rakiem jajnika), zespół dziedzicznego raka jajnika i raka piersi, zespół dziedzicznego raka jelita grubego, zespół Lyncha typu II;
• rasa biała; nierodzenie; niepłodność; dieta wysokotłuszczowa; laktoza; paracetamol; azbest. Ryzyko zmniejszają: doustna antykoncepcja, ciąża, karmienie piersią , podwiązanie jajowodów.

Duża zależność pomiędzy wczesnym miesiączkowaniem, późną menopauzą i nierodzeniem wskazuje, że nieprzerwane, ciągłe cykle owulacyjne mogą się przyczynić do rozwoju raka jajnika. U kobiet wysokiego ryzyka (obciążenie rodzinne) antykoncepcja może wywierać korzystne działanie, natomiast hormonalna terapia zastępcza (przyjmowana w okresie menopauzy) podwaja ryzyko śmierci z powodu raka jajnika.

W badaniach skriningowych w kierunku raka jajnika wykorzystuje się metody swoistej diagnostyki  wykorzystujące USG i oznaczanie stężenia CA125. Należy jednak mieć na uwadze, że podwyższone wartości CA125 wykazywane są tylko u 50% kobiet we wczesnym stadium choroby w porównaniu z 90% w stadium bardziej zaawansowanym. Obecnie badania przesiewowe zaleca się jedynie u pacjentek z dodatnim wywiadem rodzinnym.