Guz Wilmsa (Nerczak płodowy) jest jednym z najczęściej występujących guzów litych nerek u dzieci (95% przypadków). Rozwija się szybko i agresywnie niszcząc miąższ nerki i naciekając okoliczne tkanki. Szybko rozsiewa się do węzłów chłonnych i narządów odległych tworząc przerzuty ( najczęściej do płuc, wątroby i kości). Obserwuje się częściej zachorowania u dziewczynek niż u chłopców, zazwyczaj pojawia się między 3. a 4. rokiem życia, rzadko po 10 roku życia. Rozwija się częściej u dzieci z wrodzonymi zaburzeniami rozwoju, zwłaszcza układu moczowego. W początkowej fazie rozwój tego nowotworu przebiega prawie bezobjawowo -objawem jest zwiększenie obwodu brzuszka i zmiana jego kształtu. Ból występuje jedynie u 1/3 pacjentów. Do objawów , które mogą towarzyszyć tej chorobie możemy zaliczyć nawracające zakażenia dróg moczowych, krwiomocz , stany podgorączkowe, wymioty, niedokrwistość.

Jak wiadomo rokowania zależne są od wyników badania histopatologicznego i stopnia zaawansowania klinicznego . W przypadku tego nowotworu rokowania są dobre - prawdopodobieństwo długoletniego przeżycia w zależności od stopnia zaawansowania choroby wynosi w I i II stopniu 92 % a w III i IV stopniu – 68 %. Wyleczalność guzów Wilmsa wynosi aż około 90%

Leczenie guzów Wilmsa polega głównie na usunięciu chirurgicznym z poprzedzającą go chemioterapią, która powoduje zmniejszenie rozmiarów guza i likwiduje już istniejące przerzuty.