Grupa nowotworów złośliwych wywodzących się z tkanki łącznej nosi nazwę mięsaków. Dzielą się one na dwie duże podgrupy: mięsaki tkanek miękkich ( rozwijają się w obrębie tkanki tłuszczowej, mięśniowej i włóknistej) i mięsaki kości. Łagodne nowotwory tkanek miękkich (np. tłuszczaki czy naczyniaki) występują często, natomiast nowotwory złośliwe - mięsaki występują rzadziej (2 zachorowania na 100 tys. Osób) zarówno u dzieci jaki i osób dorosłych. Mięsaki tkanek miękkich stanowią bardzo różnorodną grupę nowotworów złośliwych ( ponad 100 podtypów) charakteryzującą się agresywnym przebiegiem. Najczęściej dają przerzuty do płuc, czasem również do węzłów chłonnych. Podstawową metodą leczenia mięsaków jest chirurgia. Chemioterapia i radioterapia stosowane są jako leczenie wspomagające. Mięsaki wywodzą się głównie z tkanki mezodermalnej, rzadziej z ektodermy. Najczęściej rozwijają się w obrębie kończyn ( 50%) , tułowia (30%), głowy i szyi (10%) oraz w przestrzeni zaotrzewnowej (10%).