Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej dazatynibem
- przewlekła białaczka szpikowa z udokumentowaną obecnością genu BCR-ABL lub chromosomu Filadelfia (Ph+);
- wiek powyżej 18 roku życia;
- stan ogólny 0-2 według WHO;
- świadczeniobiorcy w fazie przewlekłej i akceleracji, dotychczas leczeni imatinibem:
- u których występuje oporność na imatinib z obecnością mutacji innej niż T315l,
- którzy nie osiągnęli remisji hematologicznej po co najmniej 3 miesiącach leczenia imatynibem,
- u których brak jest częściowej odpowiedzi cytogenetycznej lub BCR-ABL >10% IS w 6 miesiącu leczenia imatynibem
- u których brak jest całkowitej odpowiedzi cytogenetycznej lub BCR - ABL > 1% IS po 12 miesiącach leczenia imatynibem,
- którzy utracili osiągniętą wcześniej odpowiedź hematologiczną lub cytogenetyczną lub większą molekularną – BCR-ABL>0,1% IS,
- ze stwierdzoną progresją choroby,
- nietolerujący imatinibu;
- świadczeniobiorcy w fazie przewlekłej i akceleracji dotychczas leczeni nilotynibem nietolerujący nilotynibu lub z niepowodzeniem leczenia nilotynibem
- świadczeniobiorcy w fazie kryzy blastycznej, którzy wcześniej nie otrzymywali dazatynibu, nietolerujący lub nieodpowiadający na imatynib.
W razie rozpoznania oporności lub nietolerancji imatynibu, do lekarza prowadzącego należy wybór leku drugiego rzutu (dazatynib nilotynib albo bosutynib) w oparciu o wskazania medyczne.
Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej nilotynibem
- przewlekła białaczka szpikowa z udokumentowaną obecnością genu BCR-ABL lub chromosomu Filadelfia (Ph+);
- wiek powyżej 18 roku życia;
- stan ogólny 0-2 według WHO;
- świadczeniobiorcy w fazie przewlekłej i akceleracji, dotychczas leczeni imatinibem:
- u których występuje oporność na imatinib z obecnością mutacji innej niż T315l,
- którzy nie osiągnęli remisji hematologicznej po co najmniej 3 miesiącach leczenia imatynibem,
- u których brak jest częściowej odpowiedzi cytogenetycznej lub BCR-ABL >10% IS w 6 miesiącu leczenia imatynibem
- u których brak jest całkowitej odpowiedzi cytogenetycznej lub BCR - ABL > 1% IS po 12 miesiącach leczenia imatynibem,
- którzy utracili osiągniętą wcześniej odpowiedź hematologiczną lub cytogenetyczną lub większą molekularną – BCR-ABL>0,1% IS,
- ze stwierdzoną progresją choroby,
- nietolerujący imatinibu,
- świadczeniobiorcy w fazie przewlekłej i akceleracji dotychczas leczeni dazatynibem nietolerujący dazatynibu lub z niepowodzeniem leczenia dazatynibem.
W razie rozpoznania oporności lub nietolerancji imatynibu, do lekarza prowadzącego należy wybór leku drugiego rzutu (dazatynib nilotynib albo bosutynib) w oparciu o wskazania medyczne.
Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej bosutynibem
- przewlekła białaczka szpikowa z udokumentowaną obecnością genu BCR-ABL lub chromosomu Filadelfia (Ph+);
- wiek powyżej 18 roku życia;
- stan ogólny 0-2 według WHO;
- świadczeniobiorcy w fazie przewlekłej lub akceleracji dotychczas leczeni imatinibem:
- u których występuje oporność na imatinib z obecnością mutacji innej niż T315I,
- którzy nie osiągnęli remisji hematologicznej po co najmniej 3 miesiącach leczenia imatynibem,
- u których brak jest częściowej odpowiedzi cytogenetycznej lub BCR-ABL >10% [IS]* (MR1) w 6 miesiącu leczenia imatynibem
- u których brak jest całkowitej odpowiedzi cytogenetycznej lub BCR-ABL >1% [IS]*(MR2) po 12 miesiącach leczenia imatynibem,
- którzy utracili osiągniętą wcześniej odpowiedź hematologiczną, cytogenetyczną lub większą odpowiedź molekularną - BCR-ABL >0,1% [IS]* (MR3)
- ze stwierdzoną progresją choroby,
- nietolerujący imatinibu,
- świadczeniobiorcy w fazie przewlekłej, akceleracji lub kryzy blastycznej, u których podczas leczenia nilotynibem lub dazatynibem, wystąpiła nietolerancja na nilotynib lub dazatynib (zgodnie z rekomendacją European Leukemia Net i Polish Acute Leukemia Group),
- świadczeniobiorcy w fazie kryzy blastycznej, którzy wcześniej nie otrzymywali bosutynibu, nietolerujący lub nieodpowiadający na imatynib (zgodnie z rekomendacją European Leukemia Net i Polish Acute Leukemia Group).
W razie rozpoznania oporności lub nietolerancji imatynibu, do lekarza prowadzącego należy wybór leku drugiego rzutu (dazatynib, nilotynib albo bosutynib) w oparciu o wskazania medyczne.
Bosutynib należy stosować po rozpoznaniu oporności lub nietolerancji imatynibu w ramach drugiej i trzeciej linii leczenia. W ramach programu lekowego nie jest możliwe zastosowanie więcej niż 2 inhibitorów kinazy tyrozynowej drugiej generacji
|