Lekarze i naukowcy stale poszukują lepszych sposobów leczenia pacjentów z nowotworami Badanie kliniczne jest sposobem na przetestowanie nowego sposobu leczenia, aby udowodnić, czy terapia jest bezpieczna, skuteczna i lepsza, niż standardowe leczenie. Pozwalają ocenić nowy lek, nową kombinację istniejących terapii, nowe podejście do radioterapii lub zabiegu chirurgicznego, lub nową metodę leczenia i profilaktyki. Pacjenci, którzy uczestniczą w badaniach klinicznych, są jednymi z pierwszych, którzy otrzymują nowe leki, zanim staną się one powszechnie dostępne. Jednak nie ma gwarancji, że nowe leczenie jest bardziej bezpieczne, skuteczniejsze lub lepsze, niż standardowe.

Pacjenci decydują się wziąć udział w badaniach klinicznych z wielu powodów. Z uwagi na to ,że standardowe metody leczenia nie są doskonałe, pacjenci często są gotowi stawić czoła niepewności badań klinicznych, w nadziei na lepszy rezultat. Do badań klinicznych przystępują także wolontariusze, ponieważ wiedzą, że poszukiwanie nowych leków i terapii, jest jedynym sposobem, aby zapewnić postęp w leczeniu nowotworów.

Czasami ludzie mają obawy, że poprzez udział w badaniach klinicznych nie otrzymają leku lecz placebo. Wykorzystanie jego w badaniach klinicznych raka jest bardzo rzadkie. Kiedy placebo jest stosowane w badaniach, odbywa się to przy pełnej wiedzy uczestników.

Na udział w badaniu klinicznym pacjent musi wyrazić zgodę. Lekarz ma obowiązek poinformować o wszystkich zagrożeniach związanych z nowym sposobem leczenia, które jest obarczone innym ryzykiem, niż leczenie standardowe. Lekarz powinien wyjaśnić także, jakie będą wymagania w stosunku do pacjenta w związku z uczestnictwem w badaniu klinicznym, w tym określić liczbę wizyt u lekarzy, rodzaje badań i planowane leczenie.

Rodzaje prób klinicznych: Nim nowy lek zostanie dopuszczony do powszechnego stosowania ( o czym decyduje FDA- Food and Drug Administration w Stanach Zjednoczonych i EMA- European Medicines Agency, w Europie) poddaje się go próbie klinicznej. Zazwyczaj jest ona trójfazowa. Poniżej przedstawiamy skróconą charakterystykę poszczególnych etapów badań klinicznych.

Faza I: Na tym etapie badany lek został przetestowany na zwierzętach laboratoryjnych, ale efekty uboczne związane z jego stosowaniem w leczeniu ludzi nie są w pełni znane. Ta faza polega na ustaleniu optymalnego sposobu podawania leku oraz poziomu bezpiecznej dawki. Pacjenci są pod stałym nadzorem medycznym na wypadek wystąpienia szkodliwych efektów ubocznych. Sposób podawania dawek jest ściśle określony przez lekarzy prowadzących rozpoczyna się od niewielkich dawek leku ( w pierwszej grupie pacjentów) stopniowo zwiększając dawki w grupach następnych, aż do momentu wystąpienia efektów ubocznych. Głównym celem pierwszej fazy próby klinicznej jest zbadanie poziomu bezpieczeństwa podawania badanego leku.

Faza II: Ustalona w fazie pierwszej maksymalna dawka leku ( nie powodująca działań ubocznych) jest podawana pacjentom w fazie drugiej. Sprawdza się oddziaływanie leku na nowotwór. To także faza, w której bada się efekty uboczne.

Faza III: Trzecia faza prób klinicznych przeprowadzana jest na dużej liczbie pacjentów ( nawet do kilku tysięcy osób). Jedną z grup (grupa kontrolna) poddaje się standardowej (powszechnie stosowanej) metodzie leczenia. Druga grupa otrzymuje badany lek. Zazwyczaj lekarze prowadzący badają oddziaływanie tylko jednego nowego leku, porównując jego skuteczność ze skutecznością leku standardowego, czasami jednak decydują się na próbę kontrolną nawet trzech lekarstw. W fazie trzeciej wszyscy uczestnicy próby klinicznej są poddani ścisłemu nadzorowi lekarskiemu. Badanie zostaje przerwane gdy pojawiają się ciężkie objawy niepożądane lub w momencie gdy jedna z grup ma znacznie lepsze wyniki niż druga.

Wzięcie udziału w próbie klinicznej może stanowić dla Ciebie bezpośrednie źródło pomocy w walce z rakiem i da większą nadzieję innym chorym na raka.